BRAK INNEGO POPRACIA
Nie uzyskała poparcia innych central inicjatywa XL Kongresu CGT, z listopada 1978 r., w sprawie utworzenia ogólnokrajowego E’.omitetu Jedności Działania związków zawodowych. Pogłębiały się rozbieżności między CGT a pozostałymi centralami związkowymi w ocenie kryzysu, w zakresie żądań wysuwanych przez związki oraz metod i form walki o ich realizację. GGT, stojąc na stanowisku, że „oszczędnościowa” polityka władz jest próbą przerzucenia kosztów kryzysu na ludzi pracy bez ograniczenia zysków wielkich monopoli, opowiadała się za rozwojem walki strajkowej, by zmusić rząd i Patronat do ustępstw. Ale FO, CFTC i CGC powoływały się na wymogi trudnej sytuacji ekonomicznej i obiektywne przyczyny kryzysu gospodarczego, związane z sytuacją międzynarodową (wzrost cen surowców’, zwłaszcza ropy naftowej, perturbacje systemu walutowego-, ograniczenie rynków zbytu), upatrując w nich uzasadnienie wprowadzanych ograniczeń.